មេផ្ទះលេខមួយ
ម៉ូតូកង់បីមួយបានជិះទៅឈប់នៅមុខផ្ទះវិឡាធំល្មមមួយកន្លែង នារីវ័យក្មេងម្នាក់ចុះមកដោយមានកាន់កាបូបខោអាវតូចមួយនៅនឹងដៃ នាងឱ្យលុយថ្លៃធ្វើដំណើរ រួចក៏បើកទ្វាររបងដើរចូលទៅមុខស្អាតញញឹមស្រាល ពេលឃើញឡានរបស់ឪពុកចតនៅត្រង់រោងឡាន ដោយសារថ្ងៃនេះជាថ្ងៃអាទិត្យប៉ារបស់នាងមិនបានទៅធ្វើការ មើលទៅគាត់អាចកំពុងអង្គុយលេងជាមួយម្ដាយរបស់នាងឬកំពុងមើលទូរទស្សន៍ក៏ថាបាន ហើយការប៉ាន់ស្មាននោះត្រឹមត្រូវដូចមានភ្នែកទិព្វ ព្រោះគ្រាន់តែចូលទៅដល់ភ្លាម ក៏ឮប៉ាម៉ាក់នាងកំពុងនិយាយជាមួយគ្នាទៅហើយ បូរមីដើរចូលទៅព្រមទាំងនិយាយជាការផ្ដល់ដំណឹងដល់អ្នកមានគុណទាំងពីរថានាងបានមកដល់ហើយ។ “កូនមកវិញហើយ” លោកម៉ារ៉ានិងលោកស្រីសោភាផ្អាកពាក្យសម្ដីគ្រប់យ៉ាង ងាកមើលបុត្រីទោលហើយបក់ដៃហៅនាងឱ្យដើរទៅរកគាត់ ឯអ្នកដែលទើបមកដល់ក៏ដាក់កាបូបចុះ រួចចូលទៅឱបម្ដាយជាប់ញញឹមពេញចិត្តពេលម្ដាយចាប់នាងថើបរាប់មិនអស់។ “ម៉ីម៉ីកូនទៅដើរលេងសប្បាយទេ?” លោកម៉ារ៉ាសួរកូនស្រីដែលទើបតែមកពីខេត្តកំពត នោះជាដំណើរកម្សាន្តបញ្ចប់ការសិក្សារបស់កូនស្រីគាត់។ “អត់កូននឹកលោកប៉ា” នាងថាព្រមទាំងលែងដៃពីម្ដាយមកឱបឪពុកវិញម្ដង ហើយគាត់ក៏ឱបនាងណែនដៃវិញដែរ។ “កូនទៅផ្លាស់ខោរអាវសិនទៅ ហើយចាំចុះមកញ៉ាំបាយល្ងាចទាំងអស់គ្នា ប៉ាមានការនិយាយជាមួយ” លោកស្រីសោភាតឿនកូនស្រីដែលគិតតែពីប្រណិប្រណាក់នឹងឪពុកមិនព្រមទៅណា។ “ចាស…” បូរមីតបទទួលរួចដើរទៅថើបថ្ពាល់អ្នកពូកែបញ្ជាម្ដងទៀត ទើបដើរទៅយកកាបូបឡើងទៅលើ។
